Surname
Valentinan
Given Name
Gregor
Variant Name
Gregorius
Valentinianer
Role
Employee of a court chapel (musician)
Known voice range
Musician
Singer
Tenor
Ténoriste
Active period
1508 - 1520
Workplace
Innsbruck
Institution
Capella imperialis (Imperium Romanum Sacrum)
Biography
Appears as a “clericus Aquilegiensis” of Maximilian’s chapel in the “Rotulus nominationum Maximiliani I” (c. 1508), fol. 1v (Nº 117), petitioning for a benefice at the collegiate church of Ellwangen (diocese of Augsburg). See Reichert 1954, p. 112.
Listed as one of the six Tenoristen and Capelnverweser (superintendent) of the Imperial chapel at Innsbruck in the household inventory made in January 1519, soon after the death of Maximilian I (19 January 1519), and in the list made in January 1520, soon before the dissolution of the chapel.
Probably the “D[ominus] Gregorius” listed in the chapel of Maximilian at the Diet of Trier in 1512: “Des selben tages [Montag nach Letare 1512] vnd die zit hat die Trierische Cantzlie zu gast gehabt des Keisers Senger. Irer Namen: D. Thomas [Krieger?], tenor. D. Wilhelmus [Waldner?], bas. D. Gregorius [Valentianian?], tenor. [Johannes] Rotensteyner, bas. Georius [sic] Fogel, alt. Nicodemus [Kulwagner?], bas. Georius [sic] [Bassitz?], alt. Gregor, tenor. Michael [Täschinger?], tenor. Cum 10 iuuenibus. Die inen vorgestallt gerichte: Mandelsoppe. Heiß Carpen. Kappesmueß und Backfisch. Hecht mitt eyner saels. Salmen im peffer. Gebacken bieren. Galentin. Fladen.” Stramburg 1853, vol. 2 (Coblentz), part 1, p. 346.
Two letters by Valentinianus to the humanist Joachim Vadianus are extant:
1. Arbenz 1890, p. 148. Dated 17.2.1516:
S. P. D. Quod mihi nuper, Vadiane, diserte pollicitus es, si absque monitore effectum iri aliquando prope tamen diem cogitares, faceres rem. quę et honestatem tuam decet et me desiderio maximo expectationeque diuturna liberare potest. Natalis divi Gregorii imminet; musica confecta modo te expectat; quid velim, tenes. Ego me tuum tibi commendo. Vale, Vadiane amice; XIIII Kalendas Martias, anno etc. MDXVI.
Gregorius Valentinianus, cantor Cęsaris.
Magistro Ioachimo Vadiano.
2. Wartmann 1897, p. 149-150. Undated, probably written some time between 1514 and 1516:
Henricus Finck, musicus, Ioachimo Vadiano salutem cum summa commendatione. Tuæ benificentiæ et humanitates, doctissime vates, tot mihi scribendi argumenta præstant, ut, quibus inchoaturus sum, profecto nescio (!), præter ea: minime mihi licere, sponte fateor, litteris incultis, inornatis (ut meas cernis) tantum virum molestare. Quod cum indoctus sum (!), difficilius ad te scripturus sum. At si doctrina clarior forem, tantos in me erga tuam Excellentiam affectus scias, ut perhercle nonnisi familiarissimo, quo usi fuimus, sermone te affari ausus sum (!). Parce præterea, parce, clarissime vir et amice, animumque meum erga te agnosce, precor, pium et sincerum, quo per deum immortalem, si facultas mea faveret, pro tot tantisque beneficiis in me collatis cuperem non minimas tibi gratias referre. Quæ, humanissime Vadiane, si, quantum iuste [p. 150] liceret, a me peragi nequeunt, id non ingratitudini, defectui potius velim ascribas. Cupio tamen, dulcissime amice, donec vita superstes est, tui Collimitiique nostri, quantum valeo, laudes et honores non parvifacere, quos per deum immortalem pio (?) aspectu cœlestique fato ipsa consonantia, imago amicitiæ, ambos amatores coniunxit; quam amicitiam contra a te observandam spero. Ea demum intrepidus (!) me tibi pueros meos, nuper a te baptismo recreatos, iterum commendare iubet; ita ut, quo possis aliquando labore, consilio vel auxilio illis profuturus esse, velis mea gratia nihil liciti denegare hosque præcipue domino doctori Georgio Collimitio, amico meo charissimo, ceterisque viris et amicis nostris, et me ipsum quidem commendatos reddere. Et quamquam presbyteri Ioannis præceptionibus hii commissi sunt, hos tamen plerumque ad virtutum studia persuasione tua divina exhortari precor. Deinceps si quid est, quo tua: Humanitati complacere possum, nihil erit, quo non hilari animo exsequi cupio. Iam parce, precor : cum in adventu nostri sacelli maior laborum diligentia licuit (!), non potui tuis divi Otmari concentibus satisfacere. Hos tamen brevi tibi polliceor futuros.
Domino Ioachimo Vadiano Helvetio, poetæ laureato, sophiæ viro gravissimo, domino et amico meo observandissimo et perpetuo, Heinricus Fink, musicus, Gregorius Valentinianus, musicus, Ioannes Büchner, musicus.
Fellner and Kretschmayer 1907, p. 145; Hirzel 1908, p. 153; Koczirz 1931, p. 532 (from Registratur de anno 1519 bis 1520, Vienna, Hofkammerarchiv Sign. 46 [olim D 131]).
Listed as one of the six Tenoristen and Capelnverweser (superintendent) of the Imperial chapel at Innsbruck in the household inventory made in January 1519, soon after the death of Maximilian I (19 January 1519), and in the list made in January 1520, soon before the dissolution of the chapel.
Probably the “D[ominus] Gregorius” listed in the chapel of Maximilian at the Diet of Trier in 1512: “Des selben tages [Montag nach Letare 1512] vnd die zit hat die Trierische Cantzlie zu gast gehabt des Keisers Senger. Irer Namen: D. Thomas [Krieger?], tenor. D. Wilhelmus [Waldner?], bas. D. Gregorius [Valentianian?], tenor. [Johannes] Rotensteyner, bas. Georius [sic] Fogel, alt. Nicodemus [Kulwagner?], bas. Georius [sic] [Bassitz?], alt. Gregor, tenor. Michael [Täschinger?], tenor. Cum 10 iuuenibus. Die inen vorgestallt gerichte: Mandelsoppe. Heiß Carpen. Kappesmueß und Backfisch. Hecht mitt eyner saels. Salmen im peffer. Gebacken bieren. Galentin. Fladen.” Stramburg 1853, vol. 2 (Coblentz), part 1, p. 346.
Two letters by Valentinianus to the humanist Joachim Vadianus are extant:
1. Arbenz 1890, p. 148. Dated 17.2.1516:
S. P. D. Quod mihi nuper, Vadiane, diserte pollicitus es, si absque monitore effectum iri aliquando prope tamen diem cogitares, faceres rem. quę et honestatem tuam decet et me desiderio maximo expectationeque diuturna liberare potest. Natalis divi Gregorii imminet; musica confecta modo te expectat; quid velim, tenes. Ego me tuum tibi commendo. Vale, Vadiane amice; XIIII Kalendas Martias, anno etc. MDXVI.
Gregorius Valentinianus, cantor Cęsaris.
Magistro Ioachimo Vadiano.
2. Wartmann 1897, p. 149-150. Undated, probably written some time between 1514 and 1516:
Henricus Finck, musicus, Ioachimo Vadiano salutem cum summa commendatione. Tuæ benificentiæ et humanitates, doctissime vates, tot mihi scribendi argumenta præstant, ut, quibus inchoaturus sum, profecto nescio (!), præter ea: minime mihi licere, sponte fateor, litteris incultis, inornatis (ut meas cernis) tantum virum molestare. Quod cum indoctus sum (!), difficilius ad te scripturus sum. At si doctrina clarior forem, tantos in me erga tuam Excellentiam affectus scias, ut perhercle nonnisi familiarissimo, quo usi fuimus, sermone te affari ausus sum (!). Parce præterea, parce, clarissime vir et amice, animumque meum erga te agnosce, precor, pium et sincerum, quo per deum immortalem, si facultas mea faveret, pro tot tantisque beneficiis in me collatis cuperem non minimas tibi gratias referre. Quæ, humanissime Vadiane, si, quantum iuste [p. 150] liceret, a me peragi nequeunt, id non ingratitudini, defectui potius velim ascribas. Cupio tamen, dulcissime amice, donec vita superstes est, tui Collimitiique nostri, quantum valeo, laudes et honores non parvifacere, quos per deum immortalem pio (?) aspectu cœlestique fato ipsa consonantia, imago amicitiæ, ambos amatores coniunxit; quam amicitiam contra a te observandam spero. Ea demum intrepidus (!) me tibi pueros meos, nuper a te baptismo recreatos, iterum commendare iubet; ita ut, quo possis aliquando labore, consilio vel auxilio illis profuturus esse, velis mea gratia nihil liciti denegare hosque præcipue domino doctori Georgio Collimitio, amico meo charissimo, ceterisque viris et amicis nostris, et me ipsum quidem commendatos reddere. Et quamquam presbyteri Ioannis præceptionibus hii commissi sunt, hos tamen plerumque ad virtutum studia persuasione tua divina exhortari precor. Deinceps si quid est, quo tua: Humanitati complacere possum, nihil erit, quo non hilari animo exsequi cupio. Iam parce, precor : cum in adventu nostri sacelli maior laborum diligentia licuit (!), non potui tuis divi Otmari concentibus satisfacere. Hos tamen brevi tibi polliceor futuros.
Domino Ioachimo Vadiano Helvetio, poetæ laureato, sophiæ viro gravissimo, domino et amico meo observandissimo et perpetuo, Heinricus Fink, musicus, Gregorius Valentinianus, musicus, Ioannes Büchner, musicus.
Fellner and Kretschmayer 1907, p. 145; Hirzel 1908, p. 153; Koczirz 1931, p. 532 (from Registratur de anno 1519 bis 1520, Vienna, Hofkammerarchiv Sign. 46 [olim D 131]).